De eerste jaren van een kind zijn de belangrijkste van zijn leven. De eerste vijf jaar van het leven van een baby zijn cruciaal voor zijn ontwikkeling. In deze periode maakt een baby enorme sprongen in groei, lichamelijke ontwikkeling, cognitieve vaardigheden, emotionele ontwikkeling en sociale interactie. De eerste 2 jaar van zijn leven groeien zijn hersenen voor ruim 80%. Het is dus heel belangrijk dat een kind in die eerste jaren de juiste stimulans krijgt door liefde, aandacht en waardering van beide ouders.
Papa of mama worden, is niet alleen maar heel erg leuk
Veel verliefde stellen bespreken het onderwerp ‘kinderen krijgen’ al vroeg in de relatie. Dat is goed, want je moet het hier beide over eens zijn. Wat in dit gesprek niet vergeten mag worden, is dat kinderen krijgen niet alleen maar heel leuk is. Het is ook pittig, een zoektocht naar de juiste vorm van ouderschap, een test voor elke relatie, en er komen veel nieuwe gevoelens vrij bij het hebben van een kindje.
Een goede voorbereiding is het halve werk
Ook in de situatie van ouders worden, geldt ‘een goede voorbereiding is het halve werk’. Er is veel aandacht voor het in verwachting raken, de zwangerschap en het kind gezond ter wereld krijgen. De mentale voorbereiding wordt vaak vergeten. Wat vinden jullie belangrijk om je kind mee te geven? Welke waarden, normen, regels en structuur hanteren jullie? Welke opvattingen over opvoeden hebben jullie? Wanneer is het ouderschap geslaagd? Het samen eens worden over deze belangrijke vragen, is een goede voorbereiding op het ouderschap. Als ouder maak je nog genoeg onverwachte situaties mee waar je samen uit hebt te komen.
Lichamelijke en mentale groei
Vooral de eerste periode maakt het kind veel stadia van groei door. De lichamelijke veranderingen zijn heel zichtbaar. En ook mentaal gebeurt er veel. Dit laat het kind merken door de manier waarop het zich uit. Geduld hebben, zien wat er gebeurt en verklaren wat je ziet. Heel belangrijk dat je als ouders de ontwikkeling van je kind volgt. Je eigen kind raakt een gevoelssnaar die je kan overweldigen. Toch is het belangrijk om vooral objectief te zijn in wat je ziet gebeuren, zodat je rustig en naar de situatie kunt reageren. Houd hierbij in gedachten dat je kind veiligheid, begrip, liefde, waardering en aandacht zoekt (lees ook de blog: Geef je kind het beste van jezelf). Zijn reactie is niet bedoeld om jouw ouderschap of jouw lerend vermogen in ouderschap te ondermijnen. Het is altijd een hulpvraag die hij heeft. Ook als hij de hele boel bij elkaar schreeuwt. Andere vormen van communicatie heeft hij nog niet.
Want welke mijlpalen zijn er?
Na die eerste periode van alleen maar poepen, plassen, huilen en slapen, gaat een kind zich echt ontwikkelen naar mensje. Hij leert en kan steeds meer. Hij gaat steeds meer op ontdekking. Toch is hij alleen nog op zichzelf gericht. Hij is zijn wereld en alleen hij is belangrijk. Pas op de kleuterschool zal je merken dat hij interesse gaat hebben in anderen. Heb je inmiddels door wat voor karaktertje je kind heeft? Zodra hij op de kleuterschool zit, zal hij dit karakter verder vormen in interactie met anderen. Dat zal heel wat emoties teweegbrengen. Hij zal merken dat andere kinderen niet zo begripvol reageren als zijn ouders of opa en oma. Het bieden van veiligheid, begrip, liefde, aandacht en waardering blijven (de rest van zijn leven) belangrijk. Want hoe ouder hij wordt, hoe meer de sociale contacten met anderen hem gaan vormen. Ouders zijn dan een belangrijk anker om hem uit te leggen hoe sociale structuren en omgangsnormen werken. Veel praten over gebeurtenissen van die dag of de dag doornemen, helpt hem hierbij.
Voorleven
Als kind leer je het meest van het gedrag van anderen. In het bijzonder van het gedrag van je ouders. Non-verbale communicatie is 80% van de communicatie naar je kind en anderen. Hij leert dus meer van het voorbeeld dat je geeft, dan van de woorden die je zegt. Laat je woorden aansluiten bij je gedrag en andersom. Je kind ervaart veiligheid in duidelijke communicatie, regels, structuur en consequent gedrag. Weet je het soms even niet (en dat overkomt iedereen), ga dan geen verhaal halfbakken geven. ‘Ik kom er zo op terug als ik erover na heb gedacht.’ Of ‘Ik kom er zo op terug als ik het met papa heb besproken’, is ook een duidelijk antwoord. Je kind of zijn gedrag negeren of een vaag antwoord geven, schept onveiligheid. Je kind gaat dan op andere manieren veiligheid voor zichzelf creëren. En vaak is dit in gedrag dat je niet wilt zien. Bijvoorbeeld doordat hij jou of anderen ook gaat negeren en zijn eigen zin gaat doen.
Je kind begrijpt meer dan je denkt
Als kinderen gaan praten, krijgen zij meer middelen om duidelijk te maken wat ze willen. Ook voor jou wordt het makkelijker om het gesprek met je kind aan te gaan. Wees vooral duidelijk in welk gedrag je wilt zien en waarom. Daar heeft je kind het meeste aan. En kom je er toch niet uit? Heb dan vooral geduld en stap uit het moment. Probeer het later weer op een andere manier, zodat je kunt ontdekken wat het beste aansluit bij jouw kind. Heb je behoefte aan meer tips en adviezen, kijk dan op samenopvoedenisleuk.nl