Een zoektocht naar balans
Gescheiden ouderschap is een uitdaging die veel meer met zich meebrengt dan alleen het verdelen van tijd. Het gaat om emoties, relaties, verwachtingen, goede communicatie en het vinden van een nieuw evenwicht. Alle dingen die tijdens de relatie niet zo goed lukte, blijven gewoon relevant ook nu jullie gescheiden leven. Nu komt daar de vraag nog bij: hoe zorg je voor een goede relatie met je kinderen, terwijl je je eigen leven opnieuw probeert op te bouwen?
Opvoeden wordt nog steeds van je gevraagd
Belangrijk is dat je je realiseert dat opvoeden nog steeds van jou verwacht wordt en gevraagd wordt. Ook al zie je je kinderen misschien een weekend in de 2 weken, prioriteit is veiligheid, structuur en kaders. Ik merk te vaak dat er ‘geconcurreerd’ moet worden met de andere ouder. Dat regels vaag gesteld worden waardoor grenzen continu verlegd worden. Kinderen hebben daar een neus voor; zodra regels niet vaststaan, zijn ze er om overtreden te worden. En dat kan je als ouder echt niet gebruiken in een fase waarin er veel emoties spelen, je balans moet vinden en je eigen emoties en gevoel een plek wilt geven.
Hoe doe je dat dan?
Ouder zijn, vraagt van je dat je weet wie je bent en wat je belangrijk vindt. Op die manier kan je duidelijk structuur en regels aanbrengen in het leven van jezelf en je kinderen. Je weet waar jouw grenzen liggen en je weet die kalm, rustige en geduldig over te brengen. Je kinderen weten hierdoor waar ze aan toe zijn en dit geeft veiligheid en rust.
Dat klinkt makkelijk
Dat klopt. Er ligt een verschil tussen theorie en praktijk, maar de intentie en de voorbereiding zijn het halve werk. Heb je scherp wat je wil en hoe je het wilt, dan scheelt dit enorm. Het gaat ook om de wijze waarop je dit overbrengt aan de kinderen, maar het voorwerk is gedaan. Hoe ouder je kinderen zijn, hoe meer je ze wilt betrekken bij de keuzes die je maakt. Dat betekent niet dat zij bepalen, maar dat betekent wel dat er overleg kan zijn en je tot een overeenkomst kunt komen.
Routines
Het is fijn als je met je ex-partner kunt afspreken dat jullie dezelfde regels hanteren en routines hebben. Vaak is dit echter één van de oorzaken van de scheiding en is dit dus lastig. Het is fijn als je dan toch enigszins kunt vasthouden aan de regels die er waren voor de scheiding. Wellicht iets duidelijker gesteld en consequenter doorgevoerd. Maar herkenning geeft ook rust.
Consequent gedrag
Vooral de eerste periode als iedereen zijn plek weer moet vinden, is het verstandig om consequent gedrag te vertonen. Houd je aan regels en structuur. Probeer dit met de ex-partner af te stemmen. Zorg voor goede overdracht. Houd de communicatie open als dit mogelijk is. En houd anders in ieder geval de communicatie met je kinderen open.
Angst om contact te verliezen
Ik hoor vaak dat er dingen gedaan of gezegd worden uit angst om de kinderen te verliezen. Natuurlijk is die angst reëel, want je hebt dit voor een kleiner deel dan je zelf zou willen in de hand. Maar je zult toch voor jezelf de keuze moeten maken. Houd ik de lieve vrede en worden daardoor mijn grenzen vaak overschreden of accepteer ik dat mijn kinderen mij niet altijd leuk vinden? En dit laatste is heel normaal en gezond.
Consequentie van grenzen overschrijden
Grenzen geven duidelijkheid, veiligheid, rust en stabiliteit. Het consequent toepassen van regels zorgt ervoor dat je het voor jezelf en je kinderen makkelijk maakt. Er zijn minder discussies, minder ruzies, minder strijd tussen jou en de kinderen en tussen de kinderen onderling als jij in staat bent duidelijke kaders en verwachtingen geduldig, kalm en rustig over te brengen. Je kinderen zullen dit niet altijd waarderen en niet altijd zien, maar voor de lange termijn is dit wat een gezin sterk maakt.
Jouw huis, jouw regels
Is het niet mogelijk om met je ex gezamenlijk te komen tot afspraken over kaders, regels en structuur? Probeer ze dan toch zelf toe te passen. Het helpt jou om grip op je eigen leven en dat van je kinderen te krijgen. Misschien dat ze het niet altijd kunnen waarderen, omdat het gevoel van vrijheid, blijheid in het begin leuk en spannend lijkt. Uiteindelijk zullen ze er dankbaar voor zijn.
Ik ben mijn kinderen al kwijt
Scheiden is ook voor kinderen heel zwaar. Onderschat dat niet. Zij worden gedwongen om te moeten ‘kiezen’ tussen de 2 mensen waar ze het meeste van houden. Ze moeten elke keer maar weer ‘verhuizen’ of ‘uit logeren’ terwijl ze daar niet voor gekozen hebben. Het is dus heel goed mogelijk dat je kind je dit kwalijk neemt, dit niet aankan en niet weet hoe hij hier mee om moet gaan. Als ouder kan je dan alleen maar de communicatie van jouw kant openhouden. Blijf aandacht aan je kind geven. Ook als ze dit niet beantwoorden. Blijf een kaartje, een appje, een belletje geven. Laat ze weten dat je er bent, zodat als ze eraan toe zijn de stap naar jou zo klein mogelijk is.
Heb je vragen over deze blog? Wil je even sparren of jouw probleem voorleggen, vul dan vrijblijvend het contactformulier in op de website.