Je geeft altijd het goede voorbeeld
Eigenlijk moet ik zeggen; je geeft altijd het voorbeeld. Dus ook als je staat te schreeuwen omdat je het even niet meer weet. Als je je geduld verliest en je stem verheft, zien je kinderen dat dit de manier is waarop je met emoties mag omgaan. Je laat zien dat het reguleren van emoties niet altijd geldt. Het is oké dat je staat te schreeuwen en dat jij je kinderen het idee geeft dat dit gewoon mag.
Welke waarden en normen geef je je kind mee?
‘Ja’ hoor ik ouders zeggen, ‘maar ze moeten weten dat ik de baas ben. Ik bepaal de regels hier in huis’. Ik vraag dan altijd of het binnen hun set van waarden en normen hoort dat je leert dat een ander niet gelijkwaardig is en dat de waarde die je kind toevoegt aan jouw en zijn eigen leven ondergeschikt is aan de waarde die jij toevoegt? Wil je je kind echt leren dat hij minder waard is dan een ander? Want dat is wat je doet als je staat te schreeuwen dat hij moet luisteren.
Het is de toon die de muziek maakt
Natuurlijk is het belangrijk om regels en kaders te stellen en een structuur te geven aan het leven die houvast biedt en veiligheid geeft. Maar het is echt de toon die de muziek maakt! Regels overbrengen, kan echt zonder je emoties de vrije loop te laten. Een harmonieus gezinsleven begint bij jezelf. De wijze waarop je kind reageert, is omdat jouw non-verbale communicatie niet aansluit bij zijn gevoel van veiligheid en waardering. Heb je een makkelijk kind, dan merk je hier misschien weinig van. Die trekt zich terug (voor nu). Heb je een sterk persoontje getroffen dan zal hij de spiegel die je hem voorhoudt als een boemerang teruggeven. En dan kan je de strijd willen aangaan, want ‘hij moet luisteren’. Of je kan de volwassene zijn en jouw emoties reguleren zodat het wel werkt voor je kind en hij het ‘goede’ voorbeeld meekrijgt. En nee, geduld bewaren, lukt echt niet altijd. Maar we kunnen wel ons best doen om het de volgende keer beter in de hand te houden. Al doende leert men, geldt vooral voor opvoeden.
Non-verbale communicatie is belangrijker
Iets overbrengen aan een ander, dus ook bij het opvoeden van je kinderen, gebeurt 93% met non-verbale communicatie waarvan 38% stemgeluid, toon en intonatie en 55% lichaamstaal. De overige 7% luisteren je kinderen naar de woorden die je zegt. Omdat de aardse frequentie waarin we leven zich aan het verhogen is, worden kinderen steeds gevoeliger voor toon en geluiden. En ze zien steeds meer details zoals lichaamstaal. Dat betekent dat de wijze waarop je iets overbrengt zeer belangrijk is voor hoe je kinderen zich voelen. Houdt hier rekening mee als je wilt dat jouw regels gedragen worden door je kinderen. Harmonie in je gezin, lukt alleen als je het harmonieus weet over te brengen. Strijd brengt strijd. Straffen leidt tot straffen.
Jouw voorbeeld telt
Daarbij komt dat kinderen jouw voorbeeld volgen. Hoe jij dingen overbrengt, is hoe zij leren dat het hoort. Is het leven een strijd, wordt de wil opgelegd met geduld verliezen en stemverheffing, is straffen oké? Of heb je respect, geduld, waardering en liefde voor elkaar. Ook dan bereik je je doel. In het begin vraagt dit misschien veel van je omdat je dit ook niet zo geleerd hebt van eerdere generaties. We zijn het niet altijd gewend om emoties te delen, begrip te hebben voor elkaar, te kijken naar onze eigen rol om te zien wat de ander nodig heeft, een knuffel te geven als je kind uit zijn plaat schiet i.p.v. ook uit je plaat te schieten en de emotie af te keuren. Maar als je het eenmaal onder de knie hebt, zie je het resultaat terug in je gezin. Gelukkige kinderen die zich gewaardeerd voelen en de wereld aankunnen, leidt tot gelukkige ouders.
Heb je vragen over deze blog? Wil je even sparren of jouw probleem voorleggen, vul dan vrijblijvend het contactformulier in op de website.