Scheiden is vaak niet de oplossing voor jullie opvoedprobleem! Kinderen opvoeden is niet altijd makkelijk. Samen is het niet makkelijk, maar scheiden is ook niet het antwoord op dit probleem. Samen opvoeden betekent samenwerken, compromissen sluiten, luisteren naar elkaar, communiceren over wat je ziet gebeuren en samen zoeken naar een oplossing die je beide ondersteunt. Niets is zo lastig als samenwerken op zo’n gevoelig en emotioneel onderwerp als je eigen kinderen. Je schiet vaak meteen in de emotie als je iets ziet gebeuren wat je emotioneel raakt of waarvan jij het liever anders ziet, als het gaat om je kinderen. En dat is nu juist wat je beter niet kunt doen. In emotie worden de mooiste dingen kapot gemaakt. Houd dus altijd in gedachten dat je ECHT NIET meteen hoeft te reageren! Er is geen man overboord als je even de rust en kalmte terugpakt en op een later moment bespreekt met je partner wat je niet leuk vond en graag anders had gezien. Want dan gaan scheiden, is niet de oplossing voor jullie opvoedprobleem. Dat blijft namelijk gewoon bestaan. Ook na een scheiding blijven jullie samen ouders. Jullie zijn misschien ex-partners, maar je kinderen hebben niet opeens een ex-mama of ex-papa. Die hebben nog steeds hun ouders waar ze veel van houden en alles voor willen doen.
Wat betekent scheiden?
Scheiden is een heftige gebeurtenis. Niet alleen voor jullie, maar ook voor de kinderen. Misschien ga je goed uit elkaar. Toch moet er van alles emotioneel verwerkt worden naast de praktische aspecten. Je leven en dat van je kinderen wordt 180 graden gedraaid en deze verandering brengt veel emoties teweeg. Verandering is altijd lastig. Laat staan als dit ook nog eens een emotioneel heftige gebeurtenis is als scheiden. Ook al ben jij misschien degene die de knoop heeft doorgehakt, zullen jullie allebei een (rouw)verwerking door moeten. Boosheid, angst en verdriet zijn emoties die elke scheiding in meer of mindere mate met zich meebrengt. En daarnaast moet je er ook voor de kinderen gewoon zijn. Zij hebben in deze onstabiele situatie nog steeds of eigenlijk juist, behoefte aan veiligheid, stabiliteit en structuur van beide ouders. Jullie dragen nog steeds de verantwoordelijkheid om samen ouders te zijn voor jullie kinderen.
Hoe doe je dat dan; samen gescheiden opvoeden?
Als de emoties in de weg zitten, is het echt heel lastig om de veiligheid, structuur en stabiliteit aan je kinderen te bieden die ze nodig hebben. Maar toch heb je deze verantwoordelijkheid te dragen. De emoties richting je ex-partner mogen er zijn. Maar besef je wel dat je deze emoties goed, constructief en zoveel mogelijk buiten het gezichtsveld van de kinderen hebt te verwerken. Niets is zo belemmerend in de opvoeding als het ontbreken van veiligheid. En veiligheid verdwijnt zodra de kinderen het idee krijgen dat ze niet meer op één van de ouders kunnen bouwen of liefde kunnen ontvangen omdat één van de ouders dit onmogelijk maakt (voor de ander of zichzelf). Scheiden doe je dus samen met je ex-partner! Geef elkaar de ruimte en de mogelijkheid om emoties en gevoelens over elkaar te uiten op een liefdevolle manier. Dat klinkt raar, want jullie houden niet meer van elkaar. Maar toch was dit ooit anders en hebben jullie toen ook de moeite genomen om aandacht en begrip voor elkaar te tonen. Om het goed af te sluiten, is dat ook nu belangrijk. Al dan niet met professionele hulp.
Hoe helpen jullie je kinderen het best?
Kinderen hebben heel veel vragen over de scheiding. Hoe jonger ze zijn hoe meer ik-gericht die vragen zullen zijn; wat betekent het voor mij. En een kind denkt ook heel snel; het komt door mij. Dit is volledig irrationeel, maar op die leeftijd lijkt dat heel logisch. Geef een kind de ruimte om vragen te stellen. Stem met je ex-partner af wat de vragen waren en hoe je daarop geantwoord hebt. Of bij twijfel; hoe je daarop zou willen antwoorden in gezamenlijkheid. Probeer je eigen emoties daarbij geen rol te laten spelen, want jij hebt een ex-partner, maar je kind niet! Hij heeft nog steeds papa en mama. Probeer de emoties die je hebt zoveel mogelijk met je ex-partner te bespreken. Als dit niet lukt, dan met een onafhankelijk iemand. Vrienden en familie zijn vaak gekleurd in hun mening. En hoe goed ze het ook bedoelen, jij hebt er niet altijd behoefte aan om bevestigd te worden in jouw gevoel. Je mag ook best nieuwe, onafhankelijke, frisse inzichten krijgen in de situatie die je wellicht verder kunnen helpen dan alleen ‘ja en je hebt gelijk’. Scheiden doe je met zijn tweeën. Daar heb je allebei een aandeel in gehad. Hoe hard en moeilijk dat ook klinkt.
Welke afspraken heb je te maken?
De voornaamste afspraak is; opvoeden doe je nog steeds samen, maar niet meer samen! Je hebt dus nog steeds afspraken te maken over wat jullie samen belangrijk vinden als het gaat om waarden en normen, toekomstperspectief en kaders (en de zaken uit het ouderschapsplan bij scheiding). Maar de regels, structuur en veiligheid die de partner geeft, is niet meer jouw verantwoordelijkheid. Het helpt als je hierbij op één lijn zit, maar vaak levert dit conflicten op en is dit de reden geweest van de scheiding. Vanaf nu geldt dus; mijn huis, mijn regels. Je partner en jij hebben gescheiden levens. Alleen over de kinderen is er nog contact. Gebruik niet de kinderen om het leven van je ex-partner te beïnvloeden. We horen vaak genoeg dat er nog allerlei bemoeienis is met het leven van de ex-partner, zogenaamd in het belang van de kinderen. Bijvoorbeeld; ‘kan je de kinderkamer op orde brengen in mijn nieuwe huis, want het zijn ook jouw kinderen?’ Of; ‘je bent te vaak bij je ouders met je kinderen. Dat is niet goed voor ze.’
Wat als afspraken maken niet lukt?
Is de scheiding te emotioneel geweest en kan je dit niet met je ex-partner verwerken, dan heb jij een aantal dingen te doen.
- Je zult de scheiding moeten verwerken in het belang van jezelf en je kinderen. En los van of zonder je kinderen. Raadpleeg een huisarts om te horen hoe hij/zij jou hierbij kan helpen.
- Zorg voor de veiligheid, structuur, kaders en regels waar je kind behoefte aan heeft. Ook al heeft je ex-partner misschien zijn/haar eigen manier, jij kunt dit niet meer beïnvloeden. Je zult dus uit moeten gaan van je eigen kracht. Jij wilt nog steeds een harmonieus gezin en dat betekent dat je als één ouder nog steeds kunt zorgen voor invulling van de behoeften van je kind binnen de waarden, normen en kaders die jij stelt. Los van je ex-partner.
- Geef je kind de ruimte om vragen te stellen, emoties en gevoelens te delen en bespreekbaar te maken. Laat hierbij zoveel mogelijk het onderwerp ‘ex-partner’ buiten beschouwing.
- Bemoei je zo min mogelijk met het thuis bij je ex-partner. Als het lastig is om met je ex-partner inhoudelijke afspraken te maken over hoe jullie opvoeden, kan je daar ook je tijd en energie niet naar uit laten gaan. Kan de verantwoordelijkheid echt niet meer gedeeld worden, laat het samen opvoeden dan los. Vertrouw op jezelf en je eigen kracht dat jij jouw aandeel en verantwoordelijkheid invult naar eigen beste kennis en kunnen. Weerstand kan niet doorbroken worden met een gevecht.
Mocht je meer tips en adviezen nodig hebben, neem dan contact met ons op. Volgende week gaan we het hebben over ‘hoe om te gaan met stiefkinderen’. Kijk voor meer informatie op onze website.
Trackbacks/Pingbacks